God of War

Κυκλοφορία: 

Κυκλοφόρησε αρχικά για την κονσόλα PlayStation 2 και αποτελεί το πρώτο μέρος της σειράς God of War, αν και είναι το τρίτο χρονολογικά. Κυκλοφόρησε στη Βόρεια Αμερική στις 22 Μαρτίου 2005, στην Ευρώπη στις 8 Ιουλίου και στην Ιαπωνία στις 17 Νοεμβρίου 2005. Εμπνευσμένο χαλαρά από την Ελληνική Μυθολογία, το παιχνίδι διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα, με βασικό θέμα την εκδίκηση.

Ο παίκτης ελέγχει τον Κράτος, έναν Σπαρτιάτη πολεμιστή και ημίθεο με υπεράνθρωπες δυνάμεις, που υπηρετεί τους Θεούς του Ολύμπου. Ξεκινά την αποστολή του για να εκδικηθεί τον Άρη, τον Θεό του Πολέμου και πρώην μέντορά του, ο οποίος τον είχε εξαπατήσει ώστε να σκοτώσει τη σύζυγο και την κόρη του. Καθώς ο Άρης πολιορκεί την Αθήνα από μίσος για την Αθηνά, ο Κράτος ξεκινά μια αναζήτηση για το μοναδικό αντικείμενο που μπορεί να σταματήσει τον Θεό μια για πάντα: το Κουτί της Πανδώρας.

Gameplay: 

Το gameplay του God of War επικεντρώνεται σε μάχες βασισμένες σε συνδυαστικές επιθέσεις (combos), οι οποίες πραγματοποιούνται κυρίως μέσω του βασικού όπλου του παίκτη-οι Λεπίδες του Χάους-καθώς και με ένα δευτερεύον όπλο που αποκτάται αργότερα στο παιχνίδι. Περιλαμβάνει γρήγορες ακολουθίες ενεργειών (quick time events), στις οποίες ο παίκτης πρέπει να εκτελέσει συγκεκριμένες εντολές στο χειριστήριο μέσα σε περιορισμένο χρόνο για να νικήσει ισχυρότερους εχθρούς και αφεντικά (bosses).

Ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί έως και τέσσερις μαγικές επιθέσεις καθώς και μια ικανότητα που ενισχύει τη δύναμη, ως εναλλακτικές επιλογές μάχης. Το παιχνίδι περιλαμβάνει επίσης γρίφους και στοιχεία πλατφόρμας.

Ιστορία:

Ο Κράτος είναι ένας Σπαρτιάτης πολεμιστής με υπεράνθιες θεϊκές δυνάμεις και ικανότητες (λόγω του γεγονότος ότι είναι ο ημίθεος γιος του Δία, του Βασιλιά των Θεών — κάτι που δεν αποκαλύπτεται στο πρώτο παιχνίδι αλλά στο επόμενο). Υπηρετεί τους Θεούς του Ολύμπου στην αρχαία Ελλάδα.

Μέσα από πολλές αναδρομές αποκαλύπτεται ότι ήταν κάποτε ένας επιτυχημένος πολεμιστής, που αργότερα έγινε ένας αιμοδιψής στρατηγός του Σπαρτιατικού Στρατού, οδηγώντας συχνά τους άνδρες του σε αλλεπάλληλες νίκες. Ωστόσο, ηττήθηκε από έναν βασιλιά των Βαρβάρων, τον Άλρικ, τον μεγαλύτερο εχθρό του. Αντιμέτωπος με τον θάνατο αλλά αρνούμενος να αποδεχθεί την ήττα του, ο Κράτος επικαλέστηκε τον Άρη, τον Θεό του Πολέμου, στον οποίο υποσχέθηκε να τον υπηρετεί αν έσωζε τους άνδρες του και του έδινε τη δύναμη να καταστρέψει τους εχθρούς του.

Ο Άρης συμφώνησε και ένωσε τις Λεπίδες του Χάους — ένα ζεύγος λεπίδων με αλυσίδες, σφυρηλατημένων στα βάθη του Ταρτάρου — με τον νέο υπηρέτη του. Εξοπλισμένος με τις λεπίδες, ο Κράτος αποκεφάλισε τον Άλρικ, ενώ ο Άρης κατέστρεψε τους άνδρες του εχθρού, επιτρέποντας στον Κράτος να κερδίσει ξανά τη νίκη.

Ο Κράτος συνέχισε να διεξάγει πολέμους για λογαριασμό του Άρη, φτάνοντας τελικά στο σημείο να επιτεθεί σε ένα χωριό που κατοικούνταν από πιστούς της Αθηνάς, της Θεάς της Σοφίας. Χωρίς να το γνωρίζει, ο Άρης είχε μεταφέρει κρυφά τη σύζυγο και την κόρη του Κράτου στο χωριό· κατά τη διάρκεια της φρενήρους επίθεσης του Κράτου στον ναό, σκότωσε άθελά του την οικογένειά του μέσα στον τυφλό του θυμό.

Ο Άρης πίστευε ότι αυτή η πράξη θα ελευθέρωνε τον Κράτο από κάθε δέσμευση και θα τον έκανε τον τέλειο πολεμιστή. Όμως ο Κράτος, συγκλονισμένος και γεμάτος θλίψη, αποκήρυξε την υποταγή του στον Θεό και ορκίστηκε εκδίκηση. Μια ηλικιωμένη Πυθία του κατεστραμμένου χωριού τον καταράστηκε, δένοντάς τον με τη στάχτη της νεκρής οικογένειάς του πάνω στο δέρμα του, κάνοντάς τον κατάλευκο και χαρίζοντάς του το προσωνύμιο «Φάντασμα της Σπάρτης». Βασανισμένος από εφιάλτες για την αποτρόπαια πράξη του, ο Κράτος ορκίστηκε να υπηρετεί τους άλλους Θεούς, ελπίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγεί από τα βασανιστικά του οράματα.